ΚΡΑΤΑ ΤΗ ΔΡΑΧΜΗ ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

"Κρατά τη δραχμή στα δόντια" , η φράση είναι προέκταση των αρχαιοελληνικών αντιλήψεων για την αμοιβή του βαρκάρη που μεταφέρει στον κάτω κόσμο.


ΔΕΝ ΕΣΚΑΣΕ Τ΄ΑΦΙΟΝΙ

Φαρμακευτική εξάρτηση από όπιο είναι από τα αρχαία χρόνια γνωστή στη λαϊκή ιατρική. Κατά μεταφορά από τους οπιοφάγους για τους ζαλισμένους και θολωμένους στο μυαλό ανθρώπους έλεγαν ... "Δεν έσκασε τ' αφιόνι ".

ΑΠ΄ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΤΟΥ....

Η βρεφική θνησιμότητα ήταν πολύ γνωστή κατάσταση παλαιότερα, όπου από τα πολλά παιδιά μιας οικογένειας πολύ λίγα επιζούσαν. Για την περιγεννητική θνησιμότητα λεγόταν οι παροιμίες: "Απ' την κοιλιά της μάνας του στης γης το μαύρο χώμα."

Η ΠΟΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΡΩΕΙ ΤΟΝ ΑΦΕΝΤΗ

Η υπερβολική κόπωση από την εργασία θεωρείται αίτιο νόσου. "Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη ", δηλώνει η παροιμία.

ΞΑΝΟΙΓΕ ΟΥΓΙΑ ΠΑΙΡΝΕ ΠΑΝΙ......

Ο ρόλος της μάνας είναι καθοριστικός όχι μόνο ως βιολογική συμμετοχή και γονιδιακή συνεισφορά αλλά και ως στάση και τρόπος ζωής, ως υπεύθυνη της αγωγής και της ανατροφής των παιδιών, κυρίως της κόρης η οποία ψυχολογικά ταυτίζεται προς τη μάνα. Το ρόλο αυτό τονίζει η Κρητική παροιμία:
Ξάνοιγε ούγια παίρνε πανί,
ξάνοιγε μάνα, παίρνε παιδί.

ΠΑΡ΄ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΠΟ ΓΕΝΙΑ ...

"Παρ' άνθρωπο από γενιά και σκύλο από μιτάτο."
Μιτάτο είναι το μαντρί, του οποίου τη φύλαξη εμπιστεύεται ο τσοπάνης σε δυνατό και ατρόμητο σκυλί, από ορισμένες ράτσες. Κατά την παροιμία για να έχει κάποιος εχέγγυα και για τον άνθρωπο που παίρνει (λ.χ. ως σύζυγο) είναι σκόπιμο να γνωρίζει την ποιότητα (σε υγεία και ήθος) της γενιάς του.

ΟΠΟΥ ΜΠΑΙΝΕΙ ΗΛΙΟΣ....

"Όπου μπαίνει ο ήλιος δεν μπαίνει ο γιατρός".
Δεν είναι τυχαίο, πέρα από τις συμβολικές προεκτάσεις, πως ο Απόλλωνας της αρχαιοελληνικής μυθολογίας είναι (συν τοις άλλοις) θεός του ήλιου και θεός της υγείας. Σε χώρες με περιορισμένη ηλιοφάνεια υπήρχαν περισσότεροι άρρωστοι με ραχίτιδα ("καμπούρα") από ότι σε χώρες με πολλή ηλιοφάνεια. Ο ρευματικός πυρετός, αληθινή μάστιγα πριν μερικές δεκαετίες, πρόσβαλε κατά κανόνα άτομα που ζούσαν σε ανήλιαγη και υγρή κατοικία με συνθήκες συγχρωτισμού.

ΚΑΛΛΙΟ ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ ΠΑΡΑ ΚΑΛΟ ΦΑΪ

Η σημασία της όρεξης, αλλά και της επίδρασης σ'αυτή διαφόρων ψυχολογικών συντελεστών αναγνωρίζεται στις λαϊκές παροιμίες, που υποστηρίζουν ότι η όρεξη είναι σημαντικότερη από το ίδιο το φαγητό: "Κάλλιο καλή όρεξη παρά καλό φαΐ ".

ΦΑΕ ΒΟΪΔΙ , ΒΑΛΕ ΑΙΜΑ

Το κρέας είναι μία ακόμα απαραίτητη τροφή. Στην παραδοσιακή διατροφή δεν ήταν συνηθισμένο φαγητό. Κρέας έτρωγαν σε συγκεκριμένες εορταστικές μέρες του χρόνου κι επιπλέον, κατά προτίμηση βραστό, αν ήταν άρρωστοι. Ειδικά το κόκκινο κρέας ήταν γνωστό ότι συμβάλει στην αιμοποίηση, όπως δηλώνει η παροιμία: "Φάε βόιδι, βάλε αίμα".

ΛΙΓΑ ΤΑ ΨΩΜΙΑ ΤΟΥ

: Ψωμίζω είναι το ρήμα για τη φιλοξενία και τη σίτιση, ψωμοζύτης είναι ο επαίτης. Για ένα κομμάτι ψωμί εκποιεί κάποιος περιουσιακά στοιχεία όταν είναι σε μεγάλη ανάγκη. Το ψωμί ταυτίζεται τελικά με την ίδια τη ζωή. Γι αυτό και λέγονται οι φράσεις : ΄"Λίγα τα ψωμιά του , Λίγα τα καρβέλια του ", για έναν που βρίσκεται σε κίνδυνο άμεσου θανάτου.

ΣΑΝ ΑΓΙΟΚΕΡΙ ΕΓΙΝΕ

Αυτή η φράση χρησιμοποιείται για τους καχέκτες . Αναφέρεται στο λεπτό κερί ή λιανοκέρι που όταν ανάψει λυώνει λίγο-λίγο και μειώνεται συνεχώς .

ΑΧΑΜΝΑ ΜΗΡΙΑ ΚΙ ΑΝ ΣΜΙΞΟΥΝ....

"Αχαμνά μηριά κι αν σμίξουν δεν συγκαίγονται."
Στη λαϊκή γλώσσα σύγκαμμα, ή δερματίτις εξ επαφής, προκαλείται από τον ερεθισμό του δέρματος των μηρών εξ αιτίας της επαφής μεταξύ τους, του ιδρώτα, της ανάπτυξης μυκήτων κ.λπ. Λέγεται και παράτριμμα. Η παρατήρηση είναι ότι (εκτός από τα μωρά που επιπλέον ερεθίζονται και από τα ούρα) το σύγκαυμα εμφανίζεται σε παχιά άτομα. Γι αυτό και η παροιμία δηλώνει ότι τα "Αχαμνά μηριά κι αν σμίξουν δεν συγκαίγονται."


ΤΖΙΒΑΕΡΙ

Το τζιβαέρι είναι πολύτιμος λίθος και μεταφορικά χρησιμοποιείται - κυρίως σε επιφωνηματικές φράσεις (τζιβαέρι μου!) - με την έννοια του θησαυρού. Η προέλευσή της είναι τουρκική.


ΕΙΠΑΤΕ ΒΑΣΙΛΕΙ ΤΩ ΧΑΜΑΙ....

"Είπατε βασιλεί τω χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά. Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν, ου μάντιδα δάφνιν, ου παγάν λαλέουσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ. "
Απόδοση στη Νέα Ελληνική: Να μεταφέρετε στο βασιλιά πως κατέπεσε ο καλοδουλεμένος ναός κι έμεινε άστεγος ο Φοίβος (ο Απόλλωνας, ο θεός της μαντικής)· δεν έχει πια δάφνη για τους χρησμούς του, ούτε καλλίφωνη πηγή, στέρεψε και το νερό που λαλούσε. Πρόκειται για το χρησμό, που κατά το Βυζαντινό χρονογράφο Κεδρηνό δόθηκε από το μαντείο των Δελφών στο γιατρό και φίλο του Ιουλιανού Ορειβάσιο, ο οποίος στάλθηκε από τον περίφημο Παραβάτη για να το ανορθώσει. Λέγεται για μια κατάσταση που έχει χάσει πλέον οριστικά τη ζωή και τη δημιουργική της δύναμη.

ΕΠΙ ΤΟΝ ΤΥΠΟΝ ΤΩΝ ΗΛΩΝ

Κατά λέξη: στο σημάδι/ στο αποτύπωμα των καρφιών. Ο «τύπος των ήλων» είναι το σημάδι από τα καρφιά (του σταυρικού μαρτυρίου), που ζήτησε να ψηλαφίσει ο «άπιστος» Θωμάς, προκειμένου να πιστέψει την ανάσταση του σταυρωμένου Ιησού. Πρόκειται για τη γνωστή φράση από την Καινή Διαθήκη (εάν μη ίδω εν ταις χερσίν αυτού τον τύπον των ήλων και βάλω τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων, Ιωάνν. 20, 25), η οποία χρησιμοποιείται συχνά μεταφορικά για να δηλώσει την απτή - χειροπιαστή απόδειξη.


ΤΟ ' ΝΑ ΧΕΡΙ ΝΙΒΕΙ Τ' ΑΛΛΟ ....

"Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο και τα δυο το πρόσωπο ".
Τη νεοελληνική παροιμία, που λέγεται σε περιπτώσεις συνεργασίας, ερμηνεύει ο Μ.Μερακλής: με την αλληλοβοήθεια εξυπηρετούνται οι άνθρωποι μεταξύ τους. Αντίστοιχο της περίφημης ρήσης του Μενάνδρου: "χείρ χείρα νίπτει".

CAVEANT CONSULES

" Caveant consules " . Η φράση συμπληρώνεται ως εξής: ne quid respublica capiat. Κατά λέξη μετάφραση από τη λατινική: ας προσέξουν οι ύπατοι, για να μην κινδυνεύσει η δημοκρατία. Η φράση λεγόταν από τη Ρωμαϊκή Σύγκλητο, που καλούσε τους υπάτους να υποδείξουν δικτάτορα (dictator) σε στιγμές κρίσης. Σήμερα χρησιμοποιείται μεταφορικά και σημαίνει ότι πρέπει να μεριμνήσουν για κάποιο ζήτημα οι νομικώς υπεύθυνοι γι' αυτό.

ΟΥΚ ΑΝ ΛΑΒΟΙΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ

"Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος".
Στερεότυπη φράση που δηλώνει αδυναμία να πάρει κανείς κάτι (κυρίως χρήματα) από κάποιον που δεν έχει. Προέρχεται από τους Νεκρικούς Διαλόγους του Λουκιανού. Συγκεκριμένα, πρόκειται για την απάντηση που έδωσε ο Μένιππος στον Χάροντα, όταν εκείνος του ζήτησε τον οβολό του για να τον διαπεραιώσει στον Κάτω Κόσμο:" ουκ αν λάβοις παρά του μή έχοντος" δηλ. δεν μπορείς να πάρεις από αυτόν που δεν έχει.

ΜΥΡΙΖΩ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΜΟΥ

Σημασία: προαισθάνομαι τι πρόκειται να συμβεί. Η φράση προέρχεται από την αρχαία τελετουργική συνήθεια, κατά την οποία οι ιέρειες των μαντείων βουτούσαν τα δάχτυλά τους σ' ένα υγρό με βάση το δαφνέλαιο, τις αναθυμιάσεις του οποίου εισέπνεαν καθώς τα έφερναν κατόπιν κοντά στη μύτη τους και μ' αυτό τον τρόπο έπεφταν σ' ένα είδος καταληψίας κατά την οποία προμάντευαν τα μελλούμενα.

ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ

: Αρχαία παροιμιώδης φράση: "εκ λύκου στόματος". Σύμφωνα με το Λεξικό της Ελληνικής του Αθαν. Σακελλαρίου λέγεται επί των ανελπίστως τι λαμβανόντων. Πολλά έθιμα του ελληνικού χώρου βασίζονται στην αντίληψη ότι το στόμα του λύκου συμβολίζει το μέγιστο κίνδυνο από τον οποίο μπορεί να γλιτώσει κάποιος. Συναντάται και ως: «Από το στόμα του λύκου».


Μας κανει τον νταή

Νταής είναι τούρκικη λέξη και σημαίνει τον παλικαρά , τον αντρείο . Νταήδες , μέχρι τις αρχές του ΙΘ' αιώνα , ονομαζόταν οι γενίτσαροι της Σερβίας , που ήταν οι πιο σκληροί από τους γενιτσαραίους . Το 1804 ξεσηκώθηκαν εναντίον τους οι Σέρβοι και τους έδιωξαν .


ΜΑΡΤΥΣ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ

: Έκφραση για να επιβεβαιώσει ή να ενισχύσει την αλήθεια των λόγων μας ( για να γίνουμε πιστευτοί ) και προέρχεται από την επιστολή του Απ. Παύλου στους Ρωμαίους " μάρτυς γαρ μου εστίν ο θεός ".

ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ

Το νευρόσπαστο . Μεταχειριζόμαστε τη λέξη για να χαρακτηρίσουμε έναν άνθρωπο , που δεν έχει προσωπικότητα , ετεροκίνητο , όπως οι κούκλες . Τα λεγόμενα νευρόσπαστα στο κουκλοθέατρο ( θέατρο μαριονετών ).


ΕΙΔΕ Ο ΒΑΤΡΑΧΟΣ ΠΟΥ ΠΕΤΑΛΩΝΑΝ

: "Είδε ο βάτραχος που πεταλώναν τ' άλογο, σήκωσε κι αυτός το πόδι του. "
Ελληνική παροιμία, διαδεδομένη στο βαλκανικό χώρο. Ευδιάκριτες σ' αυτή η λαϊκή προσωποποιία, με την οποία μεταφέρονται συμπεριφορές των ανθρώπων σε οικεία ζώα και η λεπτή ειρωνεία. Η παροιμία λέγεται για όσους δεν έχουν συνείδηση των ορίων των δυνατοτήτων τους και επιχειρώντας τα αδύνατα εκτίθενται και αποτυγχάνουν. Κατά τον Λουκάτο (Νεοελληνικοί Παροιμιόμυθοι) η εικόνα, που αρχικά είχε ως πρωταγωνιστή μια καμήλα, φαίνεται πως είναι αραβική. Οι μετέπειτα παραλλαγές της παρουσιάζουν μια αλεπού, μια χελώνα ή ένα βάτραχο που ζητούν κι αυτοί να πεταλωθούν. Στον ελληνικό χώρο συγγενής είναι ο αισώπειος μύθος, στον οποίο ο βάτραχος θέλει να γίνει χοντρός σαν το βόδι, πίνει νερό, φουσκώνει και σκάει...


ΑΛΑΜΠΟΥΡΝΕΖΙΚΑ

Ακαταλαβίστικα, σε ακατάληπτη γλώσσα. Αβέβαιη η εξήγηση - ετυμολογία της. Ίσως πρόκειται για δυο λέξεις (αλά Μπουρνέζικα) - όπως λέμε αλά Γαλλικά - δηλ. στη διάλεκτο της φυλής Μπουρνού, που ζει σε μια περιοχή του Σουδάν, η οποία για τους περισσότερους είναι ακατανόητη... Κατ' άλλη άποψη, ο αρχικός τύπος της λέξης, που στη συνέχεια παρεφθάρη, ήταν αλιβορνέζικα, δηλ. πράγματα θαυμαστά και ασυνήθιστα που προέρχονται από το Λιβόρνο της Ιταλίας. Σύμφωνα με μια τρίτη εκδοχή, η λέξη σχηματίστηκε από το ιταλικό alla burla, που σημαίνει στ' αστεία.

ΜΑΝΤΗΣ ΚΑΚΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Έτσι ονόμασε ο Αγαμέμνονας το μάντη Κάλχα , όταν αυτός , ερωτημένος από τον Αχιλλέα τι έφταιγε για την πανούκλα που θέριζε τους Έλληνες , ύστερα από εννέα χρόνων πόλεμο στην Τροία , απάντησε πως φταίει ο Αγαμέμνονας , γιατί πρόσβαλε τον ιερέα του Απόλλωνα. Λέγεται , συχνά , για κάποιον που προμαντεύει ή φοβάται πως θα συμβούν κακά .


ΜΑΝΑ ΕΞ ΟΥΡΑΝΟΥ

Μεταφορικά η ανέλπιστη , η απρόοπτη βοήθεια ( με τη βοήθεια του Θεού ) . Το "μάνα " είναι , σύμφωνα με την Αγία Γραφή , η τροφή που έριξε ο θεός στους περιπλανώμενους , στην έρημο της Αραβίας , Εβραίους . Το "μάνα " , σύμφωνα με τις θρησκευτικές αντιλήψεις , συμβολίζει "τον άρτον της ζωής " , δηλαδή τον Χριστό και τη διδασκαλία του .

ΜΑΜΟΘΡΕΦΤΟ

Λέγεται πως μαμούρα ήταν η βοηθός της μαμής - μαίας , η οποία έκανε τις δευτερεύουσες δουλειές κατά τη γέννα. Μαμμόθρεφτο , λοιπόν , ή μαμούθρεφτο ήταν το καλομαθημένο παιδί , που μεγάλωσε με την έγνοια τόσων υπηρετριών κι έτσι ανίκανο , μαλθακό , χωρίς να μπορεί να υπηρετήσει τον εαυτό του .

ΜΑΛΤΑ ΓΙΟΚ

Όταν θέλουμε να ειρωνευτούμε τους Τούρκους για διάφορες αδυναμίες τους , συνηθίζουμε τη φράση : " Μάλτα γιοκ " , που θα πει στα Τούρκικα Μάλτα δεν υπάρχει . Η φράση αυτή που κατάντησε διεθνής , βγήκε από την εποχή που κάποιος Τούρκος καπετάνιος ταξίδευε , με εντολή να πάει στη Μάλτα και δεν μπορούσε να τη βρει ούτε στο χάρτη . Κατά τους Τούρκους , όταν βρέθηκε στην ανάγκη να χαράξει πορεία στο χάρτη , έψαξε να βρει το νησί αλλά μάταια . Το φλιτζάνι καφέ που του είχε σερβίρει πριν ο καμαρότος , μετακινήθηκε πάνω στο χάρτη και κάλυψε τη Μάλτα . Αφού μάταια έψαξε ο κυβερνήτης για να βρει το νησί , τελικά απελπίστηκε και έστειλε τηλεγράφημα στην Τουρκία , λέγοντας "Μάλτα γιοκ ".

ΜΑΛΛΙΑΣΕ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ

Στη Βυζαντινή εποχή όταν ένας έλεγε πολλά , δηλαδή λόγια που δεν έπρεπε να ειπωθούν , τότε τον τιμωρούσαν με έναν τρομερό τρόπο . Του έδιναν ένα ειδικό χόρτο , που ήταν υποχρεωμένος , με το μάσημα , να το κάνει πολτό μέσα στο στόμα του . Το χόρτο , όμως , αυτό ήταν αγκαθωτό στυφό και αρκετά σκληρό , τόσο που κατά το μάσημα το στόμα του πρηζόταν και η γλώσσα , το ελατήριο δηλαδή της τιμωρίας του , άνοιγε , μάτωνε και γινόταν ίνες , ίνες , κλωστές - κλωστές δηλαδή , όπως είναι τα μαλλιά . Από την απάνθρωπη αυτή τιμωρία βγήκε και η παρομοιώδης έκφραση : "μάλλιασε η γλώσσα μου " , που τη λέμε σήμερα , όταν προσπαθούμε με τα λόγια μας να πείσουμε κάποιον και του το λέμε πολλές φορές .

ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΠΑΡΙΣΙΟΥΣ

Φράση που έλεγε συχνά ο πρωθυπουργός στην εποχή του Όθωνα Κωλέτης, για χρόνια πρέσβης της Ελλάδας στο Παρίσι. Λέγεται (και με τον τύπο «Αυτά γίνονται και στο Παρίσι») για να δικαιολογηθεί κάτι ασυνήθιστο ή άτοπο που έγινε στον τόπο μας. Το λέμε και ειρωνικά, για κάτι που γίνεται συχνά.

ΣΥΜΠΕΘΕΡΕΨΕ Η ΓΟΥΝΑ ....

"Συμπεθέρεψε η γούνα με την κάπα. "
Λόγια του Κολοκοτρώνη όταν του ευχήθηκαν για το γάμο του γιου του Κολίνου (Κωνσταντίνου) με την εγγονή του Φαναριώτη Καρατζά, ηγεμόνα της Βλαχίας. Λέγεται για δύο ανόμοια πράγματα που τυχαίνει να βρίσκονται μαζί ή να υπηρετούν το ίδιο σκοπό.

ΟΙ ΒΙΟΛΙΤΖΗΔΕΣ ΑΛΑΞΑΝ .....

"Οι βιολιτζήδες άλλαξαν, ο χαβάς μένει ο ίδιος."
Είναι η απάντηση που έδωσε ο Κολοκοτρώνης στον Όθωνα, όταν αυτός του ζήτησε τη γνώμη του για το νέο Υπουργείο που είχε σχηματιστεί. Λέγεται για αλλαγή φαινομενική, εξωτερική, όπως η γνωστή παροιμία «ʼλλαξε ο Μανολιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς».

ΤΟ ΑΝ ΕΣΠΑΡΘΗ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ....

"Το αν εσπάρθη πολλές φορές αλλά δεν εφύτρωσε."
Λόγια που είπε σε κάποια περίσταση ο Κολοκοτρώνης. Ξαναλέγονται με το ίδιο νόημα, για κάτι υποθετικό ή και απίθανο να γίνει, που μερικοί όμως το φαντάζονται βέβαιο .

ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ

Με τα λόγια αυτά αρχίζει ο Ερωτόκριτος, το μεγάλο νεοελληνικό έπος από το 17ο αι. Λέγεται συχνά για το άστατο της τύχης, όμοιας με ρόδα που γυρίζει.

ΤΡΙΑ ΠΟΥΛΑΚΙΑ ΚΑΘΟΝΤΑΙ

Φράση που βρίσκεται σε διάφορα δημοτικά τραγούδια. Τα πουλιά μιλώντας μεταξύ τους σχολιάζουν τα νέα κατορθώματα των κλεφτών και τις περιπέτειες τους. Λέγεται η φράση για να χαρακτηριστεί απάντηση άσχετη με το θέμα, λόγια ασυνάρτητα , η αδιαφορία για τις συμβουλές μας.

ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΜΕΓΑΛΕΙΑ

Στίχοι από την πέμπτη στροφή του Εθνικού μας Ύμνου, όπου ο Σολωμός λέει πώς δεν απόμεινε πια στα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς στην ελληνική Ελευθερία άλλη παρηγοριά από τη θύμηση της περασμένης δόξας.

ΕΛΛΑΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ....

"Η Ελλάς θέλει να ζήσει και θα ζήσει."
Είναι λόγια που είπε μια φορά ο κυβερνήτης της Ελλάδας Χαρίλαος Τρικούπης, που δείχνουν την ακλόνητη πίστη του στο μέλλον της Ελλάδας και στη ζωτικότητα του λαού της. Ο Τρικούπης είχε πει και το άλλο: «Εφ’ όσον η εθνική ψυχή παραμένει άκαμπτος και εις το βάθος αυτής ανθεί η ελπίς, τίποτε δεν εχάθη».

ΕΓΩ ΓΡΑΙΚΟΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ...

"Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θε νά πεθάνω."
Στίχοι από το δημοτικό τραγούδι για το Θανάση Διάκο. Είναι η περήφανη απάντηση του ήρωα, όταν του πρότεινε ο Ομέρ Βρυώνης ν’ αλλαξοπιστήσει για να χαρή τη ζωή του.


ΣΑ Σ' ΑΡΕΣΕΙ , ΜΠΑΡΜΠΑ - ΛΑΜΠΡΟ....

"Σα σ’ αρέσει, μπάρμπα-Λάμπρο, ξαναπέρνα από την ʼντρο."
Η φράση αυτή βγήκε όταν ο Λάμπρος Κατσώνης, νικητής ως τότε, νικήθηκε από τον τούρκικο στόλο κοντά στην ʼ
ντρο, την άνοιξη του 1790.