ΒΑΠΤΙΣΗ  πηγή : http://www.ipirotikos.gr

Το παιδί βαπτιζόταν από 4-12 μηνών (εκτός αν συνέτρεχαν ειδικοί λόγοι). Η βάπτιση γινόταν στην εκκλησία ή στο σπίτι. Για το πρωτότοκο παιδί νονός ήταν πάντοτε ο κουμπάρος που στεφάνωσε το ανδρόγυνο. Γι’ αυτό και στο τραπέζι του γάμου λεγόταν το ακόλουθο τετράστιχο:
Κουμπάρε που στεφάνωσες
Κι έσμιξες το ζευγάρι
Να σ’ αξιώσει ο Θεός
Να βάλεις και το λάδι
Η βάφτιση γινόταν όπως και σήμερα αλλά χωρίς την παρουσία των γονέων. Αυτοί περίμεναν στο σπίτι την χαρμόσυνη αναγγελία του ονόματος. Μόλις ο νονός ή η νονά έλεγε το όνομα του μωρού όλοι οι πιτσιρικάδες του χωριού έτρεχαν στα σοκάκια για να δηλώσουν στους γονείς το όνομα. Ο πρώτος που έφτανε στους γονείς έπαιρνε καλό φιλοδώρημα εκφρασμένο σε χρήμα της εποχής. Οι υπόλοιποι δέχονταν κεράσματα.(καραμέλες ,καρύδια κάστανα, χαλβά, λουκούμια).
Όσο τα παιδιά έτρεχαν, από την εκκλησία ξεκινούσε μια πομπή με τους υπόλοιπους καλεσμένους. Επικεφαλής ήταν ο ιερέας και ακολουθούσε ο νονός ή η νονά με το βαφτισμένο μωρό. Με την άφιξη της πομπής η μητέρα παραλάμβανε από τον νονό η την νονά το μωρό της αφού πρώτα φιλούσε το χέρι του ιερέα κι έκανε τρεις μετάνοιες μπροστά τους. Ακολουθούσαν κεράσματα της εποχής. Συνήθως αυτό ήταν «μπουρέκι» δηλαδή μπουγάτσα με τυρί.
Ακολουθούσαν οι ευχές και η αποχώρηση των καλεσμένων. Κάποια μέρα μες στη βδομάδα οι γονείς έκαναν τραπέζι στον κουμπάρο, με πλούσιο γεύμα. Δύο παιδιά που είχαν τον ίδιο νονό λέγονταν Σταυραδέλφια και δεν έπρεπε να παντρευτούν.