Πούθε είσαι γιέκα μου;
Ποκεί πουν΄η γυναίκα μου.
Με την δεσποτική και απάνθρωπη συμπεριφορά των γονέων του παρελθόντος προς τα τέκνα των,υπέβοσκε μέσα στην ψυχή των παιδιών η τάση προς ανεξαρτησίαν και κρυφή ανταρσία.Επειδή δε, τις πρώτες τουλάχιστον μέρες οι γονείς της γυναίκας εφέροντο προς τον γαμπρό τους με περισσότερη λεπτότητα και ανθρωπιά από τους δικούς του γονείς, που θεωρούσαν [ακόμη και σήμερα πολλοί έχουν την ίδια νοοτροπία] τα παιδιά τους αναφαίρετο κτήμα τους, επί του οποίου είχον εσαεί δικαιώματα ζωής και θανάτου, εγίνοντο δε πατέρες δια να έχουν ανθρώπους υποχρεωμένους να τους εξασφαλίζουν καλά γεράματα, ο νέος,γενόμενος γαμπρός ειλκύετο κάπως προς το συγγενολόι της γυναικός του.Αι [εριποιήσεις των εκ γυναικός συγγενών, είχον τον σκοπόν των. Ο άνδρας ήτο κατά σειράν τρίτος απόλυτος κύριος της νύφης [ οι δυο που προηγούνται είναι η πεθερά κι ο πεθερός της.]ο μόνος που θα μπορούσε να τη δει ως άνθρωπον και όχι σαν υποζύγιο. Μας φαίνεται βέβαια παράξενο σήμερα ότι πολλοί , ή μάλον σχεδόν όλοι πάντρευαν τα παιδιά τους όχι για να τους δώσουν γυναίκα αλλά για να έχει το σπίτι άμισθο και άνευ δικαιωμάτων υπάλληλο.Πάντωνς είναι αλήθεια πως ακόμη και σήμερα ισχύει αυτό σε πολλές περιπτώσεις, όπως δε φαίνεται πελαιότερον ήταν γενική δι΄όλην την Ελλάδα. κατάσταση.
Αι περιποιήσεις λοιπόν σκοπόν είχαν να βελτιώσουν την θέσην της νύφης, που η τότε κοινωνία θεωρούσε δούλη άνευ δικαιωμάτων.Δια την περιποίησην αυτήν .και δια της προτίμησην του γαμπρού προς το γυναικοσόι νευριασμένος ο εκ πατρός συγγενικός κόσμος , έβγαλε την παραπάνω παροιμία, αποδίδοντας την έλξην ταύτης είς την επίδρασην της γυναικός,αντί της τυρανικής συμπεριφοράς του αρχηγού της οικογένειας που ήταν ο πραγματικός λόγος. η δυσφορία δια την επιρροή των συμπεθέρων στο γαμπρό τους, ΄έκανε τους συγγενείς του να αποκαλούν το γυναικοσόι του ΚΟΛΟΣΟ'Ι' εφ όσον η συγγένεια εκποπρεύετο εκ των κάτω άκρων.Την ίδια λέξη χρησιμοποιεί και ο γαμπρός όταν παλιώνει και έχει αναλάβει την αρχηγία της οικογένειάς του, θανόντος του πατρός του.Τότε μεταχειρίζεται την λέξην αυτήν, δυσφορών δια τυχών παρεμβάσεις των συγγενών της γυναικός του, εις τας υποθέσεις του, προσπάθεια κηδεμονίας κλ.Η παροιμία αυτή λέγεται σήμερα για να σατιρίσει τους άβουλους που γυναικοκρατούνται.
=Βασίλειος Π Παυλίδης.