Όπως λένε τα κουκιά και μολογάει η γλώσσα, ούτε φέτος Πασχαλιά, ούτε του χρόνου Πάσχα.

Κατά παράδοσιν στα χωριά Μουσιωτίτσα, Κουκλέσι, Βαρλαάμ,και Σκλήνι, σαν μικρά που ήταν είχαν έναν παπά. από κοινού διότι δεν μπορούσαν να συντηρήσουν έναν πόσο μάλον τέσσερεις.[ οι παπάδες ήταν με ξάι πληρώνονταν από το χωριό]Αυτό ήταν σύνηθες όμως σε πολλές περιφέρειες.Ο παπάς τους όμως ήταν λίγο χαζούτσικος και αγράμματος και δεν ήξερε πότε πέφτει το Πάσχα.Γι αυτό πήγε σε άλλο παπά που ήταν γραμματισμένος και του μέτρησε τις ημέρες.Για να μην χάσει όμως ο παπάς τις ημέρες από το Τριώδιο μέχρι το Πάσχα του έβαλε στην τσέπη του τόσα κουκιά όσες και οι μέρες για το Πάσχα.Κάθε πρωί ο παπάς θα έτρωγε ένα κουκί και θα μετρούσε τα υπόλοιπα.

Η παπαδιά όμως ανίδεη από τα διατρέχοντα είδε ότι ο παπάς της έτρωγε κουκιά και νομίζοντας πως του αρέσουν πήρε δυο χούφτες και τις έριξε μια σε κάθε τσέπη χωρίς να πει του παπά της τίποτε.Κάποτε ρωτούν οι χωριανοί πότε έρχεται το Πάσχα. Αυτός τότε βγάζει τα κουκιά βλέπει πως είναι πάρα πολλά και τους λέει. Όπως δείχνουν τα κουκιά ούτε φέτος Πασχαλιά ούτε του χρόνου Πάσχα.Η παροιμία λέγεται και όταν υπάρχει κουταμάρα αλλά και όταν κάτι δεν φαίνεται να έρχεται [ προσδοκώμενο.]