Θα μας μιλήσουν πολλοί για το θαυμα του 1940. Θα τσακωθούν ποιος είπε το όχι. Το είπε ο Μεταξάς ή ο λαός. Ακόμη θα τσακωθούν αν πρέπει να γίνονται παρελάσεις αν πρέπει ή όχι.Εγώ θα σας πω τα άλλα αυτά που κανείς δεν σκέπτεται και κανένας δεν θυμάται. Λοιπόν πριν έρθει ο πόλεμος στην ατμόσφαιρα είχε τη μυρουδιά του, εκεί όλος ο λαός, εκεί και ο στρατός, εκεί η γιαγιά με την τσιούπρα ζαλωμένες με πέτρες με άμμο και ψωμοτύρι για όλους στρατό και εργάτες. Το ψωμοτύρι και όλοι δουλειά. Η γυναίκα της Πίνδου λένε  πως ήταν δίπλα στους άνδρες τους, όμως δεν ήταν μόνο εκεί τότε ήταν και πριν όταν κρυφά έκαναν ορύγματα έκαναν πολυβολία. Εκεί αργότερα ήταν δίπλα τους πολεμώντας με τον καιρό και τον εχθρό. όταν κουβαλούσαν τα πολεμοφόδια τότε άκουγαν τις σφαίρες να σφυρίζουν δίπλα τους. Φοβάμαι μάνα είπε η μάνα μου στην μάνα της και την πεθερά της. Εκείνες την κοίταξαν και της είπαν τη δική σου δεν την ακούς οπότε δεν πρέπει  να φοβάσαι. Ήταν η μάνα μου τότε δέκα έννέα χρονών.Εκεί πανω έγιναν μάχες όμως οι Ιταλοί από κάποιο σημείο μπήκαν στην πόλη της Παραμυθιάς και άρχισαν να καίνε τα μαγαζιά στο πηγάδι. 'Ηταν επτά Νοεμβρίου του 1940 . Δεν είναι του παρόντος να μπούμε σε λεπτομέριες αλλά δεν ήταν γλέντι πόλεμος, ήταν και έγινε πανηγύρι, γιατί οι Έλληνες αποφάσισαν να μην τους αφήσουν να μπουν στη χώρα τους. Δεν ήταν άχρηστοι πολεμιστές οι Ιταλοί και ήταν σκληροί και έκαναν ότι μπορούσαν μη ξεχνάμε πως όταν με τη βοήθεια των Γερμανών μπήκαν  νικητές οι ήττημένοι  τότε οργάνωσαν μέχρι στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Εδώ σε τούτον τον τόπο δεν πολεμήσαν οι πατεράδες μας μόνο τους Ιταλούς τους Γερμανούς άλλα και τους Αλβανοτσάμηδες έλληνες υπηκόους προδότες που είχαν οπλισθεί και είχαν ετοιμασθεί για την πλήρη εξώντωση των Ελλήνων και την ένταξη της Ήπειρου στην Αλβανία. Δεν ήταν πανηγύρι ο  πόλεμος ήταν φρίκη. Σε κάθε σπίτι  κάποιος νέος δεν γύρισε, ή αν γύρισαν, γύρισαν  χωρίς πόδια χωρίς χέρια. Εκεί  πολέμησαν άνδρες Ήπειρώτες όπως είπε ο αρχηγός της νίκης ο Κατσιμήτρος. Κράτησε μήνες ο πόλεμος  χάσαμε νέους, κλάψαμε ήρωες, αλλά νικήσαμε και τότε ήρθαν και οι Γερμανοί που δεν κατάφεραν να μπουν από τη Ήπειρο μπήκαν  από κει που οι Βούλγαροι τότε  συνεργάτες τους  έδωσαν περάσματα. Με τα φλογοβόλα και την στρατιωτική τους μηχανη σε όλες  τις δυνάμεις μπήκαν ο στρατός μας κυκλώθηκε και εδώ θα ήταν αιχμάλωτοι των ηττημένων Ιταλών. Τι έγινε παρακάτω όλοι εδώ σε τούτο χώμα το γνωρίζουμε και τώρα σκέψεις πολλές και θολές σήμερα  ποιος επιβουλεύεται την πατρίδα μας και ποιος μπορεί να μας σώσει. Κανείς μόνοι μας θα σωθούμε μόνοι μας θα λυτρωθούμε αλλοιώς θα γίνουμε αυτό που ονειρεύονται οι Τούρκοι για μας ραγιάδες ραγιάδες. Ας δούμε δίπλα μας κι ας θυμηθούμε είμαστε ζωντανοί μπορούμε θέλουμε; θέλουμε;