Φαγητά των αρχαίων Ελλήνων.
Οι αρχαίοι ήμων πρόγονοι ήταν καλοφαγάδες. Έκαναν κατσίκι στη σούβλα που η κοιλιά τους ήταν γεμισμένη με σκόρδα πράσα και κρεμμύδια και τα έλεγαν σκορδάτα η σκοροδάτα.Τα ερίφια της Μήλου ήταν περιζήτητα. Ο Πολυδευκης εις το ονομαστικόν του [ 6, 1063] μας λέει ότι καλύτερο ήταν το χρονιάρικο αρνί. Τα έβαζαν εις οβελόν και τα έτρωγαν.Περιζήτητο ήτο το κρασάτον του λαγωού, και πολλές φορές ο λαγός μαγειρεύουνταν με χοιρινό.Εις το κρασάτον έβαζαν πιπέρι [πιπεράδας] καρυόφυλλον, και νάρδον.
Στην αρχαία εποχή και στο Βυζάντιον τους άρεσε πολύ το κρέας του ελαφιού και της δορκάδος.καθώς και του αγριογούρουνου.Το κρέας των οικόσιτων χοίρων ελέγετο μουχτερόν.Τούτο εγένετο οπτόν εις όβελον και ηλείφετο δι΄οινομέλιτος.Τα μικρά κομμάτια τα οποία έμπαιναν σε ξύλινη σούβλα και ψήνουνταν και λέγονταν οβελισμένον. Οι Έλληνες του Πόντου έκαναν τους κοφτέδες μικρά κομμάτια κρέατος τυλιγμένα σε κλιματόφυλλα. τα έλεγον κοφτάδες.Τα εντεροκαρδιοσυκωτοφλέγονα το σημερινόν σπληνάντερο. Τα λεπτά έντερα επλένοντο, αναστρέφοντο και επλέκοντο εις πλεξίδας που έμπαιναν στη σούβλα. Πολλές φορές τους έβαζαν και συκώτι και καρδία και πνεύμονας,οπότε εγένετο νοστημότατον όπως το σημερινό κοκορέτσι.
Μικρή γευση από το βιβλίον του Αποστόλου Ι, Πάσχου Ελλήνων διατροφή. Στο βιβλίον του ο Απόστολος Πάσχος σαν γιατρός μας δίνει τις ιατρικές συμβουλές των Ελλήνων ιατρών από τον Ιπποκράτη έως σήμερα. Ο ίδιος σαν γιατρός Παθολόγος Πυρηνικός θα μας δώσει ένα βιβλίο μοναδικό. Μοναδικό διότι έχει εργασίες χρόνων παρατηρήσεις χρόνων και παρακολουθήσεις όλων των συνεδρίων ίδιοις χρήμασι όπως γράφει ο ίδιος στη βιογραφία του.Ακόμα και σήμερα είναι αφιερωμένος στον άνθρωπο.