το κείμενο εγραψε η Αλεξάντρα Παυλίδου - Θωμά 

Όταν άρχιζε η νηστεία για τα Χριστούγεννα άρχιζαν και οι προετοιμασίες για να δεχθούν τον Νεογέννητο Χριστό μα και την Πρωτοχρονιά καθώς των Φώτων και του Αγιαννιού. Βασική αρχή να έχουν το καταντιό για τις γιορτές. Βασικό κρέας ήταν το χοιρινό που το έκαναν με φασόλια, 'η η γίδα που και κείνη γίνουνταν με φασόλια. Σε όλα τα σπίτια την ημέρα των Χριστουγέννων το πρωί μετά τη θεία μετάληψη έτρωγαν μαγειρίτσα όπως το πάσχα άν είχαν δικό τους σφάγειο ή κότα σούπα αν δεν είχαν όλα τα σπίτια τότε είχαν κότες και το αυγό είχε τη θέση του χρήματος. Αυτό διότι μετά από πενήντα μέρες νηστείας δεν έπρεπε να φαν απότομα γιατί πάθαιναν μπούλντα. Ένα είδος αλεργίας. Έπρεπε να ασπρίσουν το σπίτι για να δεχτού ν τον Αφέντη το Χριστό. Επίσης αυτά τα λίγα ρούχα που είχαν, τα αέριζαν και τα είχαν έτοιμα για να παν στην εκκλησιά. Αν είχαν περισσότερες αλαξιές όσες είχαν για να μην κάνουν τέτοιες δουλειές στις γιορτές ήταν όλες έτοιμες. Από τα γλυκά βασικό ήταν την παραμονή των Χριστουγέννων οι τηγανίτες της πλάκας. Έβρισκαν μια μαύρη λεπτή πλάκα μεγάλη σαν ταψί. Την έκαιγαν πάνω στην πυρουστιά και έκαναν ένα χυλό με νερό και αλεύρι μαλακό από το ίδιο στάρι που έκαναν τον τραχανά. Μερικές στο χυλό αυτό έβαζαν εκτός από νερό αλεύρι αλάτι και προζύμι.Όταν καίγονταν η πλάκα έριχναν με την ξύλινη χουλιάρα μιά τηγανίτα που ψένουνταν αμέσως. Τη γύριζαν από την άλλη μεριά και όταν ψένουνταν την έβγαζαν και την έβαζαν σε ένα νταβά. Αυτοί που είχαν έβαζαν ανάμεσα καρύδια και κανελογαρύφαλα μετά όταν έκαναν πολλές τις τρύπαγαν με μια κονταρίτσα και τις σιρόπιαζαν. Πάλι αυτοί που είχαν έβαζαν μέλι και ζάχαρη. Τα σπάργανα του Χριστού έτσι λέγανε τις τηγανίτες τις τραγούδαγαν λέγοντας, ελάτε όλες σας εδώ τα σπάργανα να φκιάξουμε τα σπάργανα για το Χρστό ελάτε όλες σας εδώ. Αυτές οι τηγανίτες ήταν γλυκές και αλάδωτες οπότε ευκολα τρώγωνταν. Άλλο έθιμο που καΙ κείνο με τη νηστεία ήταν τα μπόλια. Τα μπόλια τα έκαναν πολλές φορές μέσα στη νηστεία. Πρώτα στα εισόδια της Θεοτόκου, κατόπιν του Αντριός, της Αγίας Βαρβάρας, νομίζω και του Αγίου Σπυρίδωνος. ΄Ηταν τα μπόλια στάρι βρασμένο με καλαμπόκι ρόκες [ μαζύ με το κότσιαλο,] λίγα ρεβύθια, λίγα φασόλια [μια κουταλιά, από το κάθε ένα,] Ζάχαρη, σταφίδες κανέλα και γαρύφαλα. Το ζουμί το έκαναν με ελαφρά καβουρτισμένο αλεύρι σαν κρέμα με ζάχαρη και κανέλα. Όποιος είχε έβαζε και καρύδια ή αμύγδαλα. Τα γλυκά των Χριστουγέννων ήταν ο μπακλαβάς το γκαντα'ι'φι, οι δίπλες που τις λέγανε φιογκάκια, οι τηγανίτες της πλάκας και τα λουκούμια που πολλές γυναίκες τα έκαναν στο σπίτι. Είναι τα λουκούμια μια πιχτή κρέμα από νισιστέ ζάχαρη ζάχαρη άχνη και άρωμα από κατόφυλλη τριανταφυλλιά. Αν είχαν έβαζαν μέσα και αμύγδαλα καβουρντισμένα,,Αυτήν την κρέμα την έστρωναν σε ένα λαδωμένο ή βουτυρωμένο σινί. Όταν έσφιγγε η κρέμα την έκοβαν σε κομμάτάκια που τα τύλιγαν σε ζάχαρη άχνη, , και ύστερα από δυο ώρες τα ξανατύλιγαν και έτοιμα. Στην παραμυθιά έκαναν και κουραμπιέδες και μελομακάρονα και σαλιάρια. Δηλαδή κουρμπιέδες γεμισμένους με καρύδια όπως ο μπακλαβάς.. Τότε υπήρχε πολύ φτώχεια και οι γυναίκες για να έχουν για τα παιδιά τους τα χρειαζούμενα έκαναν οικονομίες μάζευαν τα αυγά να τα πάνε στο παζάρι, πήγαιναν φορτωμένες στη ράχη τους ξύλα για πούλημα κλπ.Ήταν η ζωή της γυναίκας δύσκολη και κουραστική. Και από πάνω στα σπίτια έμεναν δυο τρ΄'ια και πολλές φορές περισσότερα αδέλφια και κουμάντο έκανε η πεθερά κι ο πεθερός.