Έχετε φάει φρέσκο βούτυρο από τη βλάντα κατ ευθείαν τηγανισμένο με αυγά και τυρί; Όμως καλύτερα γίνονται πολύ πιο νόστημα με αυγά μάτια μόνο με αλάτι και χωρίς πιπέρι με τον κρόκο αλλά κοκ.
Ένα φαγητό που έβλεπα στα σπίτια των χωριών ήταν λάδι στο τηγάνι καμένο με κόκκινο πιπέρι και αλάτι και σε ένα κλειδό γαλοτύρι ή γκερεμέζι, ή ελιές, το ψωμί ήταν μπομπότα.
Ο κλειδός ήταν ένα δοχείο ξύλινο, με καπάκι που έκανε χρήση σημερινού τάπερ.
Ήταν τα χρόνια τα παλιά τα καλά που δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα.....
Ξέρετε ότι το χειμώνα πρωί πρωί με την τσάφνι έβγαιναν να βρουν τσίχλες στους φράχτες να τις καθαρίσουν να τις μαγειρέψουν με ρύζι ή με τραχανά. Και όταν λέμε τσίχλες εννοούμε τα πουλιά και όχι αυτές που μασάμε ως μυρικαστικά.Εκείνο που στα χωριά μας ήταν καταπληκτικό ήταν οι ελιές πράσσινες με άρωμα μάλαθρου. Δεν γνωρίζω πως γίνονται όποιος γνωρίζει ας μας το πει. Υπήρχαν και ελιές που όταν τις μαζεύαμε ώριμες ήταν καλές και τρώγονταν χωρίς ξεπίκρισμα αλάτισμα κλπ. έμοιαζαν με τις θρούμπες. Καλημέρα σας. Να έχουμε μια καλή και ευλογημένη μέρα.
Χείμαρρος.