Τσέχοφ, Αντόν Παύλοβιτς  (1860 - 1904)
Η φτώχια και η ανάγκη τον προέτρεψαν να γράφει χιουμοριστικά διηγήματα, ανέκδοτα, πνευματώδη άρθρα στα φτηνά χιουμοριστικά περιοδικά.tsexof

Η αληθινή αναγνώριση ήρθε στον ακόμη νέο Τσέχοφ ύστερα από την δημοσίευση της νουβέλας "Η στέπα". Συνήθως πίσω από τη χιουμοριστική πλοκή βρισκόταν η οδυνηρή αντίληψη του Τσέχοφ για τη ζωή.
Ο προβληματισμός, ο πόνος του συγγραφέα για την ανάξια ζωή του ανθρώπου προκάλεσαν ηθική κρίση διάρκειας περίπου δύο ετών. Αυτή η περίοδος είχε μεγάλη σημασία για την διαμόρφωση μελλοντικού κορυφαίου δραματουργού. Παρ' όλο που ήταν ουσιαστική η επίδραση πάνω του των ηθικών αντιλήψεων του Τολστόι, ο Τσέχοφ δε προσχώρησε σε κάποια ομάδα ή κίνημα ούτε φιλελεύθερο, ούτε συντηρητικό, γιατί είχε μια πεποίθηση.

Η αγάπη μου για τον Τσέχοφ ως συγγραφέα απέκτησε πιο μεγάλη διάσταση, όταν διάβασα για την βασική του πεποίθηση για τη ζωή, ως ανθρώπου. Αυτή η πεποίθηση μου (και η πεποίθηση του) που διαμορφώθηκε στα 48 μου χρόνια λέει, ότι για την θεραπεία των κοινωνικών πληγών χρειάζονται προσωπικές προσπάθειες και όχι οργανωμένη δράση.
Αυτή η πεποίθηση έσπρωξε τον Τσέχοφ σ' ένα ταξίδι μήκους 14 χιλιάδες χιλιόμετρα, στην άλλη άκρη της Ρωσίας, στο νησί Σαχαλίν, όπου εξορισμένοι ζούσαν οι κατάδικοι των κάτεργων. Στην επιστροφή έγραψε ένα βιβλίο-έκθεση, για την ζωή των κατάδικων, που είχε μεγάλη επιτυχία.

Ύστερα από το ταξίδι στο Σαχαλίν ο Τσέχοφ ασχολήθηκε με φιλανθρωπική δράση: θεράπευσε χωρίς αμοιβή τους αγρότες της περιοχής, βοηθούσε τους πεινασμένους, έχτιζε σχολεία για τους φτωχούς. Σταμάτησε την ανθρωπιστική του δράση μόνο λόγω της κλονισμένης υγείας του.

Πέθανε 44 ετών από φυματίωση.
Τα ρεπερτόρια των μεγαλύτερων θεάτρων του κόσμου ακόμη περιέχουν τα θεατρικά του έργα: "Ιβανόφ", "Ο γλάρος", "Θείος Βάνιας", "Οι τρεις αδελφές", "Βυσσυνόκυπος" και άλλα.

* * *

? Η αγάπη, η φιλία και ο σεβασμός δεν συνδέουν τους ανθρώπους τόσο, όσο το κοινό μίσος απέναντι σε κάτι.

? Στον άνθρωπο όλα πρέπει να είναι ωραία: και το πρόσωπο, και η ενδυμασία, και η ψυχή, και οι σκέψεις.

? Δεν υπάρχει άνθρωπος όσο και τέρας και να είναι που να μη βρει το ταίρι του, και δεν υπάρχει καμιά ανοησία που να μη βρει τον αντίστοιχο αναγνώστη.

? Ο άνθρωπος αγαπά να μιλάει για τις ασθένειές του, ενώ είναι το πιο ανιαρό θέμα στη ζωή του.

? Ο νέος πόνος πάντα μειώνει τον παλιό. Πατήστε την ουρά της γάτας η οποία πάσχει από τα δόντια της και αμέσως θα νιώσει ανακούφιση.

? Ο καλός άνθρωπος μπορεί να έχει τύψεις απέναντι και στο σκυλί.

? Για έναν διανοούμενο άνθρωπο είναι εξ ίσου απρεπές να μιλάει για κάποιον με κακά λόγια, όπως και η ανικανότητα να διαβάζει και να γράφει.

? Συμβουλή στον συγγραφέα: δώσε ελευθερία στην φαντασία σου, αλλά μάζεψε την πένα σου.

? Ν' αποφεύγεις την λεπτότητα στη γλώσσα. Η γλώσσα πρέπει πάντα να έχει την κομψότητα της απλότητας.

? Το πανεπιστήμιο δίνει τις δυνατότητες να εξελίσσονται όλες οι ιδιότητες, μεταξύ των οποίων και η ανοησία.

? Η αφηγηματική μορφή είναι η νόμιμη σύζυγος, αλλά η δραματική μορφή είναι η εντυπωσιακή, θορυβώδη, θρασύτατη και κουραστική ερωμένη.

? Εκείνος που δεν ξέρει να κατακτήσει με την καλοσύνη, δε θα κατακτήσει και με τη δύναμη.

? Εκείνος που γνώρισε την ηδονή της δημιουργικότητας δεν ενδιαφέρεται για τις άλλου είδους ηδονές.

? Η τέχνη να γράφεις είναι η τέχνη να συντομεύεις.

? Ναι, μάλιστα ο θάνατος φοβίζει, αλλά η κατανοήσει πως θα ζεις πάντα θα ήταν πιο τρομερή.

? Η ψείρα τρώει τα φυτά, η σκουριά το σίδερο, αλλά η ψευτιά την ψυχή.

? Ο έξυπνος θέλει να μάθει, αλλά ο ανόητος να μαθαίνει τους άλλους.

? Εάν θέλεις να γίνεις αισιόδοξος άνθρωπος και να καταλαβαίνεις τη ζωή, τότε πάψε να πιστέψεις σ' αυτά που λένε και γράφουν, αλλά να παρατηρήσεις και να αναλύσεις μόνος σου.

? Τους ανθρώπους δεν συνδέει τόσο η φιλία και η αγάπη, όσο το μίσος για κάτι.

? Εάν θέλεις να γίνεις ένας αισιόδοξος άνθρωπος και να καταλάβεις τη ζωή, τότε πάψε να πιστεύεις σ' αυτά που λένε και γράφουν, αλλά να παρατηρήσεις και να αναλύσεις.

? Αν σηκωθήκατε από το τραπέζι πεινασμένος τότε φάγατε, αν σηκωθήκατε χορτασμένος τότε παραφάγατε, αν φάγετε πολύ τότε δηλητηριαστήκατε.

? Λένε πως στο τέλος η αλήθεια θα θριαμβεύσει, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια.

? Η άπιστη γυναίκα είναι σαν μια κρύα μπριζόλα την οποία δε θέλεις ούτε να αγγίζεις, γιατί κάποιος την ήδη κρατούσε στα χέρια του και είναι δαγκωμένη.

? Παρατήρησα πως οι άνδρες που παντρεύτηκαν παύουν να έχουν περιέργεια.

? Όταν εμφανίζονται τα παιδιά, τότε άνετα δικαιολογούμε: την συμβατικότητα, τον μικροαστισμό, την ανεντιμότητα, την απατεωνιά, με λέξεις «Πρέπει να φροντίσω τα παιδιά μου».

? Ο όμορφος, καθαρός και ταλαντούχος άνθρωπος σ’ αυτήν την βρωμοκοινωνία δεν μπορεί να μείνει αμόλυντος.

? Όποιος φοβάται τη μοναξιά, δεν πρέπει να παντρεύεται.

Πηγή: www.pegas.gr copyleft