Ο χαριστής απέθανε κι ο γιος του πάει στην Πόλη.

Όταν θα μάθει ο κερατάς τη γλύκα του κεράτου, μέλι και γάλα γίνεται αυτός και η κυρά του.

Κεράτωνε τον άντρα σου και μάγια μην του κάνεις.

Η βελόνα και το ράμμα κάνουν τη δουλειά αντάμα.

Χωρίς φώλι, δεν γεννά η κότα.

Στην τύχη της παπαδιάς.

Ο Αλήπασας όταν μάθαινε ότι κάποιος έχει παράδες, εννοούσε να τον απομυζήσει.

Έτσι μαθαίνοντας ότι κάποιος παπάς-από την περιοχή Φιλιατών είχε γερό κούμπο-κομπόδεμα δηλαδή –έστειλε και τον πιάσανε με προφάσεις και τον βασανίζανε, δια να αναγκασθεί, κατά τη συνήθεια της εποχής, να ανοίξει το πουγκί του δια να αθωωθεί.

Ο παπάς ΄πως υπέμενε τα πάντα, δια να σώσει τον -κούμπο- του Τελικά τον φέρανε στον Αλήπασα, ο οποίος κάποια στιγμή του είπε ξεκάθαρα πως θα τον αφήσει αν πληρώσει.

Ο παπάς κλαίγονταν πως δεν έχει δεκάρα, οπότε ο Αλής, τον έβαλε να γράψει της παπαδιάς, να δώσει εκείνα τα κρυμμένα λεφτά στον κομιστή της επιστολής,διότι αλλιώς θα τον χαλάσει –καταστρέψει, φονεύσει–ο πασάς.

Ο παπάς θέλοντας και μη έγραψε και υπέγραψε την επιστολή και είπε, στην τύχη της παπαδιάς.

Δηλαδή, αν η παπαδιά καταλάβει το τέχνασμα, θα πει πως δεν έχει κρυμμένα, οπότε θα γλυτώσει και ο παπάς και ο κούμπος του.

Αλλιώς, πάνε.

Η παροιμία σήμερον λέγεται σημαίνουσα ότι κάνομε κάτι, που  μόνον η τύχη μπορεί να το βγάλει σε καλό. Το κάνομε όμως διότι εξαναγκαζόμεθα, πιεζόμεθα, ή δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώτικα.

Ο ύπνος θρέφει μάγουλα και ξεβρακώνει κώλους.

Από το βιβλίο του Βασίλη Παυλίδη Παροιμίες και Λαϊκά Ρητά.