Ράϊχ, Βίλχελμ  (1897 - 1957)

Ψυχαναλυτής, μαθητής του Ζ. Φρόυντ, επιστήμονας-ερευνητής και συγγραφέας με σπάνια διορατικότητα.

Ένας Αναζητητής που με πάθος και επιμονή προσπαθούσε να θεραπεύσει το σώμα και την ψυχή του ανθρώπου.reich
Ως πνευματικός άνθρωπος ο Ράϊχ δε δέχτηκε την αστικοποιημένη και ωφελιμιστική κοινωνία και ούτε τις ακραίες ιδέες των "Φασιστών κόκκινης ή μαύρης απόχρωσης". Ήταν από τους πρώτους που είδε και με σκωπτική του πένα έγραψε για την "συναισθηματική πανούκλα" το Ανθρωπάκου.

Οι ανακαλύψεις του ήταν εναντίον του χριστιανισμού. Οι ανακαλύψεις του ήταν εναντίον αυτού που ακόμα θεωρείται ηθική. Οι ανακαλύψεις του ήταν εναντίον όλης της κοινωνικής δομής, της εκπαιδευτικής δομής, της πολιτικής δομής.
Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους επαναστάτες που υπήρξαν ποτέ και παρέμεινε άγνωστος, χωρίς να τον σέβεται και να τον θυμάται κανείς.
Δεν ήταν άνθρωπος που υποχωρούσε εύκολα.
Ήταν ένα πολύ ολοκληρωμένο άτομο και οι άνθρωποι που τον ήξεραν πιστοποιούσαν πως είναι πολύ δύσκολο να βρεις ένα τόσο σκληρό και προσγειωμένο άτομο.

Έφευγε μόνος ή διωκόταν απ' τη δουλειά του, από κόμμα, από ομάδα και από πολλές χώρες. Ίσως τα αδιέξοδα της ζωής έκαναν αυτόν τον λαμπρό επιστήμονα με ανεξάρτητο και ελεύθερο πνεύμα να γράψει βιβλία που ακόμη αιώνες θα προβληματίσουν και θα υποκινούν τους ελεύθερους ανθρώπους: "Η δολοφονία του Χριστού" και το "ʼκου, Ανθρωπάκο!"

Το κράτος με τους απαγορευτικούς νόμους της άδικης πλειοψηφίας τον έστειλε στη φυλακή όπου βασανίστηκε πολύ και πέθανε.

* * *

? Έρωτας, είναι το " σύνολο" των ενστίκτων, των καταστάσεων και των λειτουργιών, που συντηρούν τη ζωή, και την κάνουν ολοένα και πιο όμορφη.

? Η πρόσθεση των αντιδραστικών ιδεών με επαναστατικά αισθήματα δίνει σαν αποτέλεσμα το φασιστικό τύπο προσωπικότητας.

? Η επιστήμη είναι γι' αυτούς που μαθαίνουν, η ποίηση γι' αυτούς που ξέρουν.

? Συνεχίζω να ενδιαφέρομαι για σένα και τη μοίρα σου. Μα επειδή εσύ δεν είσαι σε θέση να εκτιμάς κάποιον που είναι κοντά σου, είμαι αναγκασμένος να κρατήσω απόσταση μεταξύ μας.
Στον Ανθρωπάκο

? Αυτό που ονομάζεις "κοινή γνώμη", Ανθρωπάκο, είναι το σύνολο όλων των γνωμών, όλων των μικρών αντρών και γυναικών. Κάθε μικρός άντρας και κάθε μικρή γυναίκα έχει μια σωστή γνώμη και μια λαθεμένη γνώμη. Τις λαθεμένες γνώμες τις έχουν γιατί φοβούνται τις λαθεμένες γνώμες των άλλων μικρών αντρών και γυναικών. Γι' αυτό και οι σωστές γνώμες δε διατυπώνονται.
Στον Ανθρωπάκο

? Μόνο για τη ζωή είμαι ακόμη πρόθυμος να κάνω θυσίες και όχι πια για σένα, Ανθρωπάκο. Μόλις πριν λίγο καιρό ένιωσα το τρομερό λάθος που καλλιεργούσα για είκοσι πέντε χρόνια. Αφιέρωσα τον εαυτό μου σε σένα και στη ζωή σου, επειδή πίστεψα ότι εσύ είσαι η ζωή, η αλήθεια, το μέλλον και η ελπίδα. Όπως και 'γω, πολλοί άλλοι ειλικρινείς και αληθινοί άνθρωποι έλπιζαν ν' ανακαλύψουν τη ζωή μέσα σου. Όλοι τους αφανίστηκαν. Μόλις κατάλαβα κάτι τέτοιο, πήρα την απόφαση να μην αφήσω τον εαυτό μου ν' αφανιστεί κάτω απ' τη στενοκεφαλιά και τη μικροπρέπειά σου. Γιατί έχω σπουδαία πράγματα να κάνω. Ανακάλυψα την ενέργειά που είναι η ζωή, Ανθρωπάκο. Δε σε συγχέω πια με τη ζωή που ένιωθα μέσα μου και που έψαχνα ν' ανακαλύψω σε σένα.
Στον Ανθρωπάκο

? Αυτό που θα σε κατακτήσει στο τέλος θα είναι το ίδιο σου το αίσθημα καθαρότητας, η δίψα σου για ζωή. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία γι' αυτό, Ανθρωπάκο. Απαλλαγμένος απ' τη μικρότητά σου και τη μικροπρέπειά σου θ' αρχίζεις να σκέπτεσαι. Ειν' αλήθεια, η σκέψη σου στην αρχή θα είναι αξιοθρήνητη, λαθεμένη και άσκοπη, μα κάποτε θ' αρχίσεις να σκέπτεσαι σοβαρά. Θα πρέπει να μάθεις να υπομένεις τον πόνο που κουβαλάει η σκέψη για τον εαυτό σου, χρόνια ολόκληρα, σιωπηλά, με σφιγμένα δόντια. Αυτός ο πόνος μας θα σε κάνει να σκεφτείς.
Στον Ανθρωπάκο

? Η κυβέρνηση δεν φταίει για την οπισθοδρόμηση. Αλλά η κυβέρνηση αναμφίβολα συμβάλλει στην οπισθοδρόμηση όταν:
1) παρουσιάζει την οπισθοδρόμηση ως πρόοδο,
2) προωθεί τον εαυτό της σαν μοναδική προοδευτική δύναμη,
3) φυλακίζει και εξοντώνει εκείνους που την υπενθυμίζουν τα καθήκοντά της.

? Παρακαλάς τον Θεό για την ευτυχία στη ζωή σου και εννοείς την ευημερία την οποία και κυνηγάς όλη σου τη ζωή. Δεν μπορείς ν' αντιληφθείς ότι έχασες τον εαυτό σου και η ζωή σου ναυάγησε;
Στον Ανθρωπάκο*

? Δε μπορούσα να καταλάβω γιατί ξανά και ξανά βγαίνοντας από μια αιματηρή μάχη, από ένα "τέλμα", εσύ ξανά και ξανά βουλιάζεις σ' ένα άλλο τέλμα, χειρότερο από το προηγούμενο. Όμως μετά με επιμέλεια και προσοχή κοίταξα γύρο μου και κατανόησα πως ο μοναδικός βασανιστής είσαι εσύ ο ίδιος. Κανένας άλλος!
Στον Ανθρωπάκο*

Πηγή: www.pegas.gr copyleft